Зрабіцца ценем у краіне ценяў,
Кружыцца ў карагодзе сумных сноў,
Тужыць, і спадзявацца зноў і зноў –
Народзіцца Арфей, які ацэніць
Пагаслы гэній твой, і прызаве,
I выкліча твой прывід зь пекла часу,
I будзе новы сьвет, і будзе шчасьце,
I лаўравы вянец на галаве.
Марэньне ценяў. Што да іх – жывым?
Прыступкі пекла выкладзены зь вершаў.
Ты зразумей: ніхто ня будзе першым,
I кожнага атруціць часу дым.
Цень не парушыць сонечны спакой –
Арфей заняты песьняю сваёй.
|
|
